Jouw unieke gave

Er was eens in een land hier ver ver vandaan een waterdrager die elke dag water haalde. Aan een bamboestok hingen twee aarden kruiken, waarvan één aan de onderkant was gebarsten.

De gebarste kruik voelde zich waardeloos en vond het beter als de waterdrager een andere kruik zou nemen. ' wat heb je aan mij? ' riep hij elke dag, ' kijk hoeveel water ik verlies, nu moet je extra lopen voor mij.'

De waterdrager zei niets en glimlachte alleen maar. Zo ging het maanden door. Elke dag liep de waterdrager het zelfde pad met de twee kruiken.

Op een dag zei de gebarsten kruik: 'dit kan echt niet langer zo, waarom laat je mij dit water dragen als de helft eruit sijpelt? '

De waterdrager zei niets en glimlachte alleen maar. Deze keer stopte de waterdrager onderweg: ' kijk eens goed om je heen' , zei hij tegen de gebarsten kruik' , ' wat zie je?

De gebarsten kruik zag aan de ene kant van het pad de prachtigste bloemen. En aan de andere kant helemaal niets, daar was het stoffig en dor.

' Wat een prachtige bloemen ' zei de gebarsten kruik. ' Ik heb ze niet eerder gezien.'

' Omdat je water verloren onderaan je kruik, kwam ik op een idee, zei de man ' ik dacht als ik nu zaadjes plant, langs het pad, aan jouw kant. Wie weet wat er dan gebeurd. ' En kijk! ' dankzij jou heb ik de prachtigste bloemen die ik aan mijn vrouw kan geven.

Vanaf dat moment was de gebarsten kruik blij en vrolijk omdat hij zag wat er gebeurde doordat hij gebarsten was. Het hele pad was een bloemenzee geworden.