Be Happy
De laatste tijd maak ik wel eens mee dat er met enige verbazing wordt gereageerd als blijkt dat je als yoga docente niet altijd in balans bent met je emoties. En dat er “ gewoon “ verdriet, boosheid en angst is.
Het leek mij erg leuk hier wat over te schrijven, vooral omdat HAPPY zijn tegenwoordig zo belangrijk lijkt te zijn. Als je je maar HAPPY voelt, de weg er naar toe is minstens so interesting!
Jaren geleden begon ik met meditatie en yoga. In deze periode was mijn focus vooral op de meditatie en er waren periodes dat ik 4 tot 5 uur per dag in meditatie was. Ik volgde verschillende trainingen, retraites & was een toegewijd leerling.
Het gaf mij een kans MIJN EIGEN PAD te ontwikkelen in het leven. En tools om pijn en verdriet om te zetten in een leven vol mogelijkheden en kansen. iedere keer weer.
Met nadruk schijf ik: mijn eigen pad, want het is zoveel leuker om je eigen pad te creëren dan ieders pad te volgen.
VERLICHTING heeft het mij ook gebracht, en niet in de zin van een soort verhevenheid omdat er een gradatie of level bij zou zijn gekomen, nee verlichting in de simpele betekenis van het woord. Mijn leven lichter maken. Leren omgaan met pijn en verdriet.
Ieder mens heeft pijn en verdriet gekend, of zal dit leren kennen. Zo simpel is het. Er zijn tegenwoordig tal van mogelijkheden om hier mee om te gaan of te ontvluchten.
Ontvluchten, dat ken ik wel..dat heb ik jaren gedaan. Zelfs in mijn periode van meditatie. Maar oh, wat heb ik hier van GELEERD. Zo leerde ik dat het helemaal niet erg is om te voelen en om jezelf onder ogen te zien. Zo leerde ik ook dat hiermee te proces tot helen begint. Zo leerde ik dat er heel veel mensen zijn die ook pijn en verdriet hebben. Zo leerde ik dat iedereen dat wel eens, of vaker heeft. Het allerbelangrijkste wat ik leerde was dat ik niet zo hard voor mezelf hoefde te zijn. Dat ik met liefde en aandacht naar mezelf mocht gaan kijken. En dat al die gevoelens dus ook gewoon bij mij hoorde.
Toen ik een aantal jaar geleden mij volledig overgaf aan het yogapad, gebeurde er nog iets anders. Iets wonderlijks. Ik kreeg de diepe ervaring dat er diep van binnen in mij een plek is waar er altijd rust is. geen babbelbox, geen kritiek, geen verdriet, geen pijn, maar een diep gevoel van vertrouwen en oneindig weten. Een plek waar we allemaal naar toe kunnen gaan.
Dit is ook de reden dat ik besloot om yoga docent te worden. Om je mee te nemen naar die plek, die plek waar JIJ helemaal tot rust kan komen. En de plek waar alles er mag zijn. Om te helen, maar ook om te genieten.
Om deze plek te vinden heb ik een hele reis moeten maken in de Emotionele Jungle, zoals ik het noem. En heb ik elke emotie tig keer van alle kanten bekeken, ervaren, doorvoeld en daarnaar nog duizendmaal. En iedere keer weer anders. Want ELK MOMENT is anders. en dus zijn we simpelweg nooit uitgeleerd.
En ik ben mijn emoties dankbaar hiervoor. ze hebben mij de weg gewezen en mijn pad is nog lang niet ten einde. Sterker nog, hij is nog maar net begonnen en wat is dat fantastisch! Want deze plek is oneindig groot en kent vele lagen en facetten.
Zonder emoties zijn we geen mens ( of dier). Te voelen en te delen VERLICHT.
